„CODZIENNIE JEST NADZIEJA, CODZIENNIE JEST RYZYKO. GDYBY TAK WSPOMNIENIE TYCH OKROPIEŃSTW MOGŁO ZOSTAĆ WPISANE W ŚWIADOMOŚĆ WSZYSTKICH I DOPROWADZIŁO DO WOLI STWORZENIA BRATERSKIEJ EUROPY W ŚWIECIE PEŁNYM POKOJU.”

W 1938 roku Odette została zatrudniona przez małżeństwo Jeanne i André Goupil przyjaciół jej matki, posiadających czworo małych dzieci.

W 1940 roku małżeństwo zaadoptowało jeszcze sierotę wojenną. Odette opiekowała się domem i owym małym chłopcem. Także stała się członkiem rodziny.

Linia demarkacyjna przechodziła przez La Haye Descartes. Cała rodzina włączyła się w działania ruchu oporu – to znaczy w przyjmowanie uchodźców, osób odmawiających wykonywania robót przymusowych, rodzin żydowskich, lotników, a także pracowała jako łączniczka.

Lucien Marchelidon dołączył do grupy. Powierzono mu (wraz z Louisem) wyszukiwanie terenów odpowiednich do zrzucania broni na spadochronie. W 1944 roku sytuacja znacznie się pogorszyła, ponieważ doszło do infiltracji siatki. Nocą 15 lutego wszyscy zostali zatrzymani przez Gestapo i deportowani.

Kobiety wywieziono najpierw do Romainville, skąd 18 kwietnia wysłano je do Ravensbrück. Na miejsce dotarły 22 kwietnia. Odette otrzymała numer 35253, a 4 maja została przeniesiona do Holýšova do zakładu produkcji broni w Czechosłowacji.

Jak Odette opisuje wyzwolenie:
Sobota 5 maja 1945 – godzina 11. Wyzwolenie. Polacy otoczyli obóz i uwięzili wszystkich naszych dozorców i wszystkie dozorczynie. 17 maja – Wreszcie wyjeżdżamy samochodem ciężarowym, godzina 7, to wspaniały orszak, mamy 18 amerykańskich samochodów ciężarowych, jedziemy 300 km do Würzburga, gdzie spotykamy się z deportowanymi, ich historie są straszne, nie mogę się doczekać, aż będę w domu, żeby się zorientować, co się dzieje. 20 maja – Pociąg Offenbach, Frankfurt... 21 maja – Pozostało już tylko 30 km i będziemy we Francji, serca podskakują nam z radości. Czwartek 24 maja – godzina 12 – Paryż!

W okresie od maja do lipca 1945 wszyscy członkowie rodziny się odnaleźli a Odette i Lucien wzięli ślub 6 listopada 1945 roku! Ravensbrück był dla mamusi piekłem, jednak spotkała tam wyjątkowe kobiety. Moi rodzice doświadczyli tej samej próby, umieli milczeć, aby nie ranić współmałżonka, ale także potrafili mówić tak, aby przekazać to, przez co przeszli i jaka jest cena wolności.

 

Françoise Marchelidon
Francja
Córka Odette Métais Marchelidon